кадыргылме

кадыргылме

1. прич. от кадыргылаш

2. в знач. сущ. кривлянье

Кадыргылмыже, чӱчкен койышланымыже мучашат уке. [/i]И. Одар.[/i] Кривлянью, жеманству конца нет.